Armenhuis

Het 'Armenhuis' in Oosterleek verdient ook een plaatsje op de site, het voorste gedeelte werd namelijk bewoond door Jaap Kuiper, in de volksmond ook wel 'Ome Jaap' genoemd.

Deze man kon prachtige verhalen vertellen over Oosterleek, wat hij niet allemaal heeft meegemaakt in al die jaren. Hij kon het zo goed, dat van 'Ome Jaap' een video-film is gemaakt, die u beslist moet zien.

Ome Jaap Kuiper, bewoner van het voorste gedeelte van het Armenhuis, vertelt over zijn jeugd en leven in het kleine dorpje Oosterleek aan de rand van het IJsselmeer (nu Markermeer). Zijn vertellingen worden afgewisseld met oud beeldmateriaal en beelden uit vervlogen tijden. Ome Jaap vertelt op zijn eigen humoristische wijze over het wel en wee door de jaren heen over dit mooie dorpje.
Want wat is er veel veranderd ! Vroeger had je in dit soort kleine dorpjes slagers, bakkers, fietsenmakers, transportbedrijfjes, een school, een winkel Men ging hier naar de kerk, in de winter was er een ijsbaan en zomers werd er druk gebruikt gemaakt van het badhuis. Daar werd vanaf de steiger zwemles gegeven. Schermer zwemschool is daar begonnen. Er waren badhuisjes om je te verkleden en er stonden speelattributen voor de kinderen.
In de film zijn er ook gesprekken met oud-bewoners, die met Ome Jaap smeuge herinneringen ophalen over toneelavonden, kermissen en ander hoogtijdagen.

Ome Jaap overleed op 3 januari 1990.
De film is een prachtig document over een markant dorpsfiguur.

Ach ja, de tijd van het Oosterleek van voorheen. Waar auto’s nog zeldzaam waren, de thee vaak slap en de verhalen ijzersterk. En 'de Kuup', oftewel Jaap Kuiper, kon er echt mooi over vertellen.
Adrie Schipper nam de videocamera mee, Joep Spruit bleek de ideale stem te hebben voor de presentatie en interviews en oud-Oosterleeker Arien Albertsma was de man voor de connecties en lokale kennis van zaken. Zij zijn de makers en 'producenten' van wat ruim 25 jaar geleden een eerste aanzet moest worden tot een heuse dorpsfilm.
„Dat kwam omdat Wijdenes al lang een eigen dorpsfilm had, en wij niet", vertelt Albertsma.
„Adrie en ik waren al bezig met een videofilm over de autocross en het dorpskerkje, toen dit idee werd geboren.
Met z'n drieën zijn we toen het dorp ingegaan. Want we hadden natuurlijk wel een voice-over met een mooie stem nodig: dat werd Joep."

Vivo winkel

Vrouw Grietje Roos werd op de film vastgelegd, net als Jan en Riet Woelders, die van de verdwenen Vivo winkel.
Ook oud-journalist en 'prominent' Jaap Balk moest zijn herinneringen
vertellen. En natuurlijk mocht Jaap Kuiper niet ontbreken. Toen al een krasse baas, maar volgens Arien eentje met een messcherpe geest.
„Zeker niet de dorpsgek, maar wel een dorpsfiguur”, vertelt hij achteraf. Hij was geliefd en gehaat.
Ja gehaat: als wij gingen voetballen tegen de grote schuur van Jan Steen, dan had je wel eens het risico dat de voetbal in de ijselijk keurig aangeharkte moestuin van De Kuup terecht kwam. En dan
werd de bal lek gestoken, vaste prik. Pas later leerde ik hem wat beter kennen en bleek het een
enorm aardige man."

Motor

„Ik begreep hem ook beter. Ome jaap had een heel groot hart. Als er hartje winter een dokter moest worden gehaald, dan stapte hij op zijn motor. Bij nacht en ontij, want hoe moest de dokter anders worden gewaarschuwd? Ome jaap deed dat gewoon. Dat zijn de verhalen die we van andere mensen kregen te horen."
Meters videofilm werd door het trio geschoten. Al snel werd duidelijk dat jaap Kuiper in zijn eentje al goed was voor een veredelde documentaire. Albertsma denkt nog met genoegen terug aan de filmdagen.
„Zijn pet ging een beetje scheef op het hoofd en er kwam een brede glimlach."

Feesten

„De Kuup ging vertellen. En hoe!

Soms voelden we dat er soms veel meer was dan wat hij vertelde. Maar hij kon enorm gedetailleerd vertellen over de mensen, de middenstand, de feesten en het dorp.
Over dat hij midden in de winter op de fiets naar de Wieringermeer ging, te werk. Dat deed je toen nog gewoon."
„Verder heeft hij riet gemaaid, aan de dijk gewerkt, noem maar op. Ome Jaap heeft heel wat baantjes gehad. En hij wist over iedereen in het dorp wat te vertellen, tot in de vierde familiegraad. Hij vertelde dat hij zelf aan de Weed moet zijn geboren, maar in welk huisje wist hij niet meer. En dat hij is opgegroeid in het ‚armenhuisje' van Oosterleek."

Volgens Arlen Albertsma is het echte werk eigenlijk nog niet af. „Natuurlijk zijn we heel trots op deze film. Maar we hebben nog iets van vijftien uur filmmateriaal over van al die andere mensen uit Oosterleek. We moeten dat werk nog steeds afmaken. Want we hebben een mooie film 'Ome Jaap vertelt’, maar eigenlijk moet de echte dorpsfilm nog steeds een keertje worden afgemaakt.”
bron: Martin Menger